Tera

Voordelen

• Uniek gevechtssysteem
• Prachtige graphics en flitsende gevechten
• Zes rassen en acht klassen om uit te kiezen

Nadelen

• Pijnlijk saaie quests
• Gebrek aan BAM variatie wordt vervelend in de latere levels
• Buiten de gevechten lijkt al het andere lui ontworpen

Op 1 mei 2012 lanceerde Tera en herschreef het MMO-regelboek voor gevechten. Het team dat deze MMO creëerde, heeft een aantal dingen goed gedaan. Bijvoorbeeld, traditionele MMO-gevechten, die niet altijd even spannend zijn, werden in Tera vernieuwd. Tera gebruikt op vaardigheden gebaseerde zwaaien en behendige acrobatiek om de meest alledaagse vijanden te ontwijken.

Tera biedt zes verschillende rassen, waaronder: High Elves, Castanics, Baraka, Aman, Popori en Humans. Net als in andere MMO's, zorgt Tera ervoor dat elk ras zijn eigen cultuur heeft om zich te onderscheiden. Ze moeten echter hun vijandelijkheden jegens elkaar staken om samen op te staan tegen een gemeenschappelijke vijand die iedereen bedreigt, de Arborea.

In tegenstelling tot moderne MMO's lijken Tera's niet-gevechtselementen achterhaald. Een van de interessante punten is echter dat als je in Tera stilstaat, het zelfmoord is. Tera stuurt grote groepen vijanden op stilstaande spelers af. Het leuke aan het spelen van Tera zijn de krachtige enkelvoudige en meervoudige doelwitvaardigheden. Naarmate je verder komt, wordt de verscheidenheid aan vaardigheden steeds bevredigender. Dit is de eerste MMO waar de positie, niet het maximaliseren van DPS, je vaardigheidskeuzes bepaalt. Bovendien heeft Tera gevarieerde klassen, en elk ras heeft toegang tot deze klassen. Spelers kunnen kiezen uit meer dan acht verschillende klassen, waaronder: Warrior, Reaper, Berserker, Archer, Mystic, Priest, Lancer en Slayer.

Zelfs de healers en spell casters vereisen een meer beweeglijke strategie vergeleken met andere MMO's die alleen de verveling van meter-monitoring bieden.

Het probleem is dat veel van de klassebepalende details er buiten de kerkers niet toe doen. Quests recyclen vaak kleine variaties van dezelfde vijand totdat het levelen een waas wordt van het doden van nogal repetitieve monsters. Bijvoorbeeld, in één level kun je kleine rotswezens doden, en een level later dood je nog kleinere rotswezens met een andere naam. Het vreselijke van questing is dat het spel bijna volledig bestaat uit grind quests. De verhaallijn is generiek, en de queststructuur van Tera kan wel wat herontwerp gebruiken. Het groepsspel en het innovatieve gevechtssysteem maken dit spel goed. Terwijl solo questen een dun versluierde tredmolen is, zorgt het groepsspel voor snelle, hectische en tactische gameplay. Toch verschillen de tactieken van de eindbazen niet veel van wat je in andere MMO's tegenkomt. Het gebrek aan variatie wordt na een tijdje duidelijk.

Het grootste probleem met Tera is dat zelfs het innovatieve gevechtssysteem niet genoeg is om het te redden. Naarmate je de BAM's in de hogere levels bereikt, worden zelfs de groepsgevechten vervelend. Buiten het innovatieve gevechtssysteem heeft Tera niet genoeg tijd gestoken in de rest van de gameplay. Dit maakt het een ietwat smaakloos spel. Het faalt uiteindelijk misschien door de luiheid van de makers.

Voordelen

• Uniek gevechtssysteem
• Prachtige graphics en flitsende gevechten
• Zes rassen en acht klassen om uit te kiezen

Nadelen

• Pijnlijk saaie quests
• Gebrek aan BAM variatie wordt vervelend in de latere levels
• Buiten de gevechten lijkt al het andere lui ontworpen